Największy entuzjazm w poszukiwaniu pracy towarzyszy kandydatom zaraz po podjęciu decyzji o zmianie zawodowej. Niestety zapał się wyczerpuje, jeśli na odpowiedź trzeba poczekać. W końcu jednak pojawiają się zaproszenia na rozmowy, a wraz z nimi entuzjazm i stres. Kluczowe staje się przygotowanie do rozmowy z rekruterem – nie tylko w związku z odpowiadaniem na pytania, ale również z ich zadawaniem.

Rozmowy rekrutacyjne bywają stresujące. Po spotkaniu z potencjalnym pracodawcą nachodzą nas różne refleksje i nie zawsze spójne wnioski. By uporządkować emocje i przemyślenia, warto podjąć próbę oceny całego doświadczenia – zarówno tego, jak wypadliśmy na rozmowie, jak również wrażenia które wywarła na nas firma. Dobrym pomysłem jest zadanie sobie 3 pytań i przemyślenie odpowiedzi na każde z nich.

Dla wielu firm diagnoza kompetencji menedżerskich i wybór odpowiedniego kandydata to ogromne wyzwanie. Potrzebne są standardowe umiejętności, ale również cechy uzależnione od potrzeb danej firmy. Idealnym narzędziem wspierającym rekrutację może okazać się Assessment Centre (AC).

Zaproszenie na rozmowę kwalifikacyjną oznacza, że informacje zawarte w CV zachęciły potencjalnego pracodawcę do spotkania. Zanim jednak otrzymamy ofertę pracy, musimy zmierzyć się z całym procesem rekrutacyjnym i sporą dawką stresu. Jak poradzić sobie z napięciem podczas rozmowy?

Pytanie o niepowodzenia zawodowe jest integralną częścią każdej rozmowy rekrutacyjnej. Niewłaściwe ujęcie zagadnienia może nas zdyskredytować w oczach rozmówcy, a dobrze przygotowana i spójna narracja – sprawić, że wyróżnimy się spośród innych kandydatów. Jak opowiadać o niepowodzeniach?

Wraz z upływem lat kariery zawodowej gromadzimy liczne – zarówno pozytywne, jak i negatywne – doświadczenia. Napotykamy na odmienne osobowości, trudne relacje oraz wiele sytuacji, których nie sposób było przewidzieć. Jak opisać wyzwania z zawodowej przeszłości podczas rekrutacji?

Brak satysfakcji z wynagrodzenia jest jednym z powodów determinujących decyzję o zmianie pracy. Przygotowując się do rozmowy warto więc rozważyć kwestie związane z wynagrodzeniem i przemyśleć negocjacje z przyszłym pracodawcą, a także argumenty przemawiające na naszą korzyść.

Case study jest obecnie jedną z najczęściej stosowanych metod badawczych w rekrutacji finansistów. Pozwala potencjalnemu pracodawcy na sprawdzenie, jak kandydat zachowa się w sytuacji, z którą mógłby mieć do czynienia jako pracownik firmy. Na czym polega ten etap rekrutacji finansistów?

Choć staramy się być niezawodnymi pracownikami, to zdarzają się okresy mniejszej dyspozycyjności, np. spowodowane przewlekłą chorobą czy koniecznością opieki nad członkiem rodziny. Czy należy poinformować potencjalnego pracodawcę o trudnościach życia osobistego już podczas rekrutacji?

Istotą rozmowy kwalifikacyjnej jest sprawdzenie, jak kandydat się prezentuje, jakie ma oczekiwania oraz jakimi kompetencjami miękkimi dysponuje. Jak odpowiadać na precyzyjne pytania rekrutera, aby przekonać go do swojej kandydatury? Pomocne może być zastosowanie modelu STAR.

Wielu pracodawców przy omawianiu profilu idealnego kandydata jako nadrzędne wymienia cechy charakteru oraz inne, niemierzalne czynniki. Każdy szuka osobowości, która dopasuje się do jego preferencji oraz dynamiki zespołu. Jak i gdzie szukać tego nieuchwytnego ideału?

Strategia zadawania pytań w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej jest ważnym elementem przygotowań kandydata. Wcześniejsze przygotowanie pytań pozwala wykazać motywację i realne zainteresowanie ofertą. O co warto zapytać rekrutera, który reprezentuje firmę doradztwa zawodowego?

Samo uczestnictwo w rozmowie rekrutacyjnej nie jest jeszcze gwarancją sukcesu. Aby zrobić dobre wrażenie na osobie prowadzącej spotkanie, należy pamiętać o kilku zasadach. Co zrobić, aby uniknąć błędów i pozytywnie zapisać się w pamięci rekrutera?

Kiedy starasz się o pracę swoich marzeń, korzystasz ze wszystkich dostępnych środków pomocniczych. Czy wiesz, że jednym z nich jest ciało? Okazuje się, że świadomie zmieniając język ciała, można również zmienić również swój nastrój i nastawienie do nadchodzącego wyzwania. Stanowi to przeciwieństwo poglądu, że o zachowaniu organizmu decyduje nastrój.